-
1 mistrz
m 1. (niedościgniony) master; (dyrygent, muzyk) maestro- mistrz pędzla a master of painting- mistrz batuty a master conductor, a master of the baton- mistrz intrygi a master of intrigue- mistrz kierownicy an expert a. brilliant driver2. Sport champion; (w szachach) master- mistrz olimpijski an Olympic champion- mistrz świata a world champion3. (rzemieślnik) master- mistrz stolarski a master carpenter4. przen. (nauczyciel) master 5. (loży, zakonu) Grand Master- □ mistrz ceremonii master of ceremonies- mistrz katowski Hist. headsman* * *-a; - owie; mmaster; SPORT championmistrz świata/Europy — World/European Champion
* * *mppl. - owie Gen. -ów1. (= znawca w swojej dziedzinie) master; adept; mistrz ceremonii master of ceremonies, MC; mistrz fortepianu master of the piano; mistrz noweli master of the short story; mistrz nad mistrze past master; być mistrzem w czymś be adept at sth.2. (= rzemieślnik samodzielnie wykonujący swój zawód) master; mistrz cechowy/ciesielski/kamieniarski/piekarski master craftsman/carpenter/stonemason/baker; wyzwolić się na mistrza earn one's master craftsman's certificate.4. rel. master; wielki mistrz Grand Master.5. sport champion; mistrz świata/Europy world/Euro-pean champion; aktualny mistrz reigning champion.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > mistrz
-
2 mistrz
-
3 цехмістр
cehmistrч.
См. также в других словарях:
cechowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, cechowywi, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. cech: Bractwo cechowe. Prawo cechowe. Mistrz cechowy. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
